Bazı insanlar vardır hüzünleri gözlerinden okunan, kendileri kışı yaşasa da dokundukları her yere baharı getiren… Umudu, hayali unutan minik gönüllerle hayatı yakalamak için yola çıkan, kalbi büyük bir insan… Turgay Tanülkü…
O, yaşadığı acılardan kendine bir yol çizip o yolu sevgi ve ümitle devam ettiren bir umut elçisi.
Turgay Tanülkü 20 yılı aşkın zamandır babası cezaevlerinde bulunan çocuklarla onların babası gibi ilgilendi. Onlara kol kanat gerip okuttu ve vatana, millete hayırlı bireyler olmasını sağladı.
O, yirmiden fazla çocuğun manevi babası olarak çocukların ellerinden tutmaya devam etmekte ve ailesini gün geçtikçe genişletmektedir.
İyilik bazen birilerinin umudu olmak bazen de kötülüklere kalkan olmaktır.
